Mijn eerste blog

Jaaa, lieve vrouw, welkom op mijn website en bij mijn allereerste blog. Ik zal mij in deze blog voorstellen, zodat je op deze manier alvast een nog uitgebreider beeld krijgt van wie ik nou eigenlijk ben.

Wie ben ik?

Ik ben dus Clenda, momenteel 34 jaar jong. Oorspronkelijk kom ik uit Noord-Holland, maar voor mijn grote liefde heb ik zo’n 5 jaar geleden de overstap gemaakt naar een klein dorpje in Gelderland, genaamd ’t Loo. In 2014 heb ik al moeder mogen worden van een dochter, die inmiddels 8 jaar is, en in 2021 na lang hopen mochten wij ook samen ouders worden en een dochter in onze armen sluiten. Over de weg naar deze zo gehoopte zwangerschap lees je hieronder meer.

Het ziekenhuis

In 2017 ben ik zelf naar de huisarts gegaan en heb ik aangedrongen op een uitstrijkje, ik vertrouwde het namelijk niet. Dit klopte ook, ik had een afwijkend uitstrijkje, maar er waren nog geen zorgen, deze uitslag kon nog veranderen in de komende maanden. Dus zo stond ik 6 maanden later weer op de stoep, dit keer weer afwijkend maar ook nog niet zorgelijk. Ik mocht 6 maanden erna weer terug komen. En zo werd het Augustus 2018 en had ik dit maal een uitstrijkje in het ziekenhuis in Zwolle. Mijn schoonmoeder drong die dag aan om toch met mij mee te gaan, zoiets deed je niet alleen. En ik zo nuchter als ik was, dacht ach even een uitstrijkje en klaar, het zal wel hetzelfde zijn als de voorgaande keren.

Maar helaas, dit keer was het toch echt wel zorgelijk. Ik werd geholpen door een arts in opleiding, een verpleegster en een gynaecoloog. Deze laatste gaf meteen aan dat het niet goed zat, hij keek namelijk mee via een scherm. En zo werd direct klaargemaakt en werd ik op dat zelfde moment nog geopereerd en werd er een flink stuk van mijn baarmoedermond verwijderd en mij direct medegedeeld dat als ik nog kinderen wilde het wel eens een stuk moeilijker kon worden.

Ik zo nuchter als ik was, dacht dat het allemaal wel mee zou vallen en ach we hadden toch geen haast. Maar de maanden verstreken en zo ging er ruim 1.5 jaar voorbij. Mijn angst werd steeds groter, was een zwangerschap voor mij nog wel mogelijk? Was er tijdens de operatie niet toch te veel verwijderd?

Studie hormoontherapeut

Omdat ik steeds onrustiger en angstiger werd, ging ik onderzoeken of ik zelf invloed had om de kans op een zwangerschap te vergroten. Zo startte mijn zoektocht, naar wat allemaal met zwanger worden te maken had. Al gauw had ik in de gaten dat hoe ik at en leefde toch niet echt heel gunstig was. Dus ik begon met mijn voeding aan te passen. En na een aantal maanden stuitte ik op de studie hormoontherapeut. Inmiddels was het gelukt, het was Augustus 2020 en ik had eindelijk mijn lang gewenste positieve test in handen, ik zwanger. Op dat moment at ik enorm gezond en dat merkte ik aan alles, ik voelde mij ontzettend goed en barstte van de energie, iets wat ik normaal nooit had. Ook de verloskundige stond versteld van mijn ijzerwaarde, hij was op het eind van de zwangerschap nog net zo als in het begin van de zwangerschap en zij merkte op dat ze dit nog nooit gezien had en gaf mij dus ook een compliment met hoe ik dus met mijn en mijn kindje haar gezondheid bezig was. De studie hormoontherapeut bleef kriebelen en op het moment dat mijn jongste dochter 4 maanden was heb ik de knoop doorgehakt en ben ik gestart met deze studie. Jeetje wat heb ik ontzettend veel geleerd in bijna 2 jaar tijd, en ik ben er inmiddels echt van overtuigd dat je wel degelijk invloed kunt hebben op je vruchtbaarheid.

Er is hoop

En ik zeg hiermee niet dat alle 10 van de 10 stellen die aan de slag gaan met het kijken naar de hormonen en deze laten werken als waar ze voor bedoeld zijn, ook daadwerkelijk via deze manier zwanger raken, maar je vergroot hiermee echt aanzienlijk je vruchtbaarheid. Daar ben ik echt van overtuigd. Graag kijk ik met jou mee waar je kansen liggen, zodat we samen jouw kans op een zwangerschap kunnen vergroten, maar ook hoe we jouw lichaam weer optimaal gezond krijgen. Want hoe lullig het ook kan klinken, je lichaam houdt met een reden een zwangerschap tegen. Waarschijnlijk voel je nu een hoop weerstand opkomen, want waarom zou ik wel een oorzaak vinden als een gynaecoloog deze niet kan vinden. Maar zoals ik net al liet doorschemeren er is zoveel meer waar je rekening mee moet houden als je zwanger wilt worden.

Lieve vrouw, er is hoop, blijf in je droom geloven. En als jij voelt dat ik jou wellicht kan helpen, stuur mij dan een berichtje en samen kijken we verder in wat ik voor jou kan betekenen.

Heel veel liefs,
Clenda